Telefonum çalıyor.

Arayan şair arkadaşım Yusuf Kurtuluş Türkoğlu.

Öğrencileri, “TEOG’tan yüksek puan alanları pikniğe götürecek misiniz?” diye sormuş.

O da “Ne demek yüksek puan alanı götürmek? Yüksek puan alsanız da almasanız da ben sizi seviyorum. Biz istediğimiz zaman hep beraber pikniğe gideriz.” demiş.

İşte gerçek ve koşulsuz sevgi bu, diyorum.

“Benim derdim sevmek değil, sevmemek.” diyor. “Nasıl?” diye soruyorum

“Bedeli ne olursa; yanlışı sevmeyeceksin, yanlış yapanı sevmeyeceksin. Ahlaksızlığı sevmeyeceksin. Ahlaksızlık yapanı sevmeyeceksin. Onu başarmak daha zor. Sadece değerleri olan insan, sevmemeyi başarır.” diyor.

Telefonu kapatıyorum.

Bir ay sonra kapımda Yusuf Kurtuluş Türkoğlu’nun “Bahar Nöbeti” adlı son şiir kitabını buluyorum.

Sevmeyi ve sevmemeyi anlattım, diyor.

Bir çırpıda tüm şiirleri okuyorum. Sevdiğim şiirlerin bazılarını aşağıda yazıyorum.

Şiir severlere öneriyorum…..

KEŞİF
Her insanın
henüz tanımamış olduğu
bir kenti vardır
bir kendi vardır
yüreğinin en arka sokağında kurulu olan.

EY HAYAT
Sırf sen yalan atma diye,
Sormadığım sorular var benim.
Sırf soru sormayayım diye,
Kendime attığım yalanlar var benim.

KUSURA BAKMA, YALNIZLIKLA YAZDIM
Kusura bakma yokluğunu böldüm.
Bugün yanlışlıkla yine seni öldüm.

ÜNLEMLİ CÜMLELER
Bir insanı çok kişi değil, sadece bir kişi yalnız bırakabilir!
Kendi hayatını yaşamayan hiç kimse, kendi ölümünü ölemez!
Bir yanımız alışkanlık bir yanımız kader, bize yer yok!
Dünyada olup biten dünyada kalıyor, dünyanın sırdaşı yok!
Gölgesi bile olmayan bu dünya ne kadar gerçek olabilir ki!

VARLIK
Fazla kalmaya gelmiyor bu dünya
En iyisi kelebekler gibi olmak
İki gün üşüyüp
Yok olmak.

RENKLİ MAVİ
Sen değildin belki ama
Hayatın sevgilimdi benim.

I FEEL BLUE
Sorsalar ben hep çoktum
Sorsalar ben hep toktum
Ben aslında hiç yoktum…
Kendimi yanımda taşıdığım sürece huzur bulamayacağım……

DÜŞÜNSEMEK
Benimsemek ne ki
Ben hep seni gülümsedim….

BAHAR NÖBETİ kitabından…..

14 Nisan 2016