İnsanın en temel ihtiyacı bilinenin aksine “sevgi” değil, “güvende” olmak.
Sevgi de “güvenlik” ihtiyacını karşılamanın en sağlıklı yöntemi.
Sevgi görmeden büyüyen kişiler, kendini güvende ve değerli hissedemiyor. Bu sorununu aşabilmek için de yollar arıyor.
İşin garip tarafı kendini değersiz gören kişiler bunu “sevgi” yöntemiyle yapamıyor. Peki, neden?
DEĞERSİZLİK DUYGUSU
Çünkü bir kişiyle sevgi bağı kurarsa, ona kendisini açarsa ve yaklaşırsa, o kişi onun değersizliğini (kendi varsayımına göre) keşfedecek, onu sevmeyecek ve dolayısıyla ondan uzaklaşacak zannediyor.
Onun için bu kişilerin en büyük amacı, kendi özünün ve değersizliğinin keşfedilmesini engellemek oluyor. Peki bunu nasıl yapıyor?
DUVAR ÖRMEK
Etraflarına kalın bir duvar örerek. Bu kişiler, duygularını ve kendisini karşısındaki kişilere açmıyor. İnsanların kendisine yaklaşmasına pek izin vermiyor.
Bunun sonucunda ilişkilerinde bağlanma sorunu yaşıyor. Sevgi alamıyor ve veremiyor. Sevgiye dayalı ilişkiler kuramıyor.
O zaman bu kişiler öyle mekanizmalar bulmalı ki, karşı taraf onlara hem değer versin; hem de onların değersizlik duygularını keşfetmesin. Nedir bu mekanizmalar?
LİDER OLMAK
Bu mekanizmaların bir tanesi güç (lider, yöneticilik, müdürlük gibi) sahibi olmak.
Değersiz hisseden insanlar bir gruba liderlik ederek, insanların ilgisini ve kabulünü kazanıyor. Aynı zamanda bu kalabalıkla bire bir ilişki kurmadığı ve samimi olmadığı için de kendisinin keşfedilmesini engelliyor. Kendini açmak zorunda kalmadan, değer görmüş oluyor.
Tabii ki her insan “değer görmek” için güç istemiyor. “Etki yaratmak” için güç isteyenler gerçek liderlerdir. Diğerleri genelde zorba veya diktatör olur.
ŞÖHRET
Diğer bir mekanizma da şöhret sahibi olmak.
Bir kişi ünlüyse veya yıldızsa, milyonlar ilgi gösterir ama hiç kimse ona yaklaşamaz.
Aynı şekilde bazı insanlar eser bırakarak ölümsüz olmak, yani sürekli değer görmek isteyebilir.
Yine tabii ki her insan, değer kazanmak için şöhret istemez ya da eser bırakmaz. Bir kişi yarattığı “etki” sonucunda da şöhret kazanabilir. Şöhret “amaç” ise sağlıksız, “sonuç” ise sağlıklıdır.
İLİŞKİLER
Aynı mekanizmayı günlük hayatta da gözlemlemek mümkün.
Kendisini değersiz hisseden bazı insanlar “Hep yanlış kişileri seçiyorum.” der.
Bazıları da evli insanlarla birlikte olmayı seçer.
Aslında onlar da sonu olmayan ilişkilere girerek, kendilerini en baştan korur.
İlişki zaten biteceği için değersizlikleri asla keşfedilmeyecektir.
ELEŞTİRİ
Değersiz hisseden bazı insanlar bir ilişkiye başladıklarında, karşı tarafı sürekli eleştirerek ya da hata bularak, sevgi bağı kurmayı zorlaştırır.
Böylece de kendilerine yaklaşılmasını engeller. Değersizliklerini saklamış olur.
SEVGİSİZLİK
Sonuç olarak, sevgi görmeyen insanlar değersiz hisseder ve değer görmenin yollarını arar.
Bunun için güç, ün, mevki gibi dış etkenlerin peşinden koşar. Bireysel sevgi bağı kuramadığı için de gerçek sevgiye ulaşamaz.
Onun için çocuklarımıza gerçek sevgi verelim ki, değer görmek için dış etkenlere yönelmesinler.
Ancak ve ancak gerçek sevgiyle yetişen çocuklar “lider, öncü, başarılı” olduğunda; bunlar asıl “amaçları” değil, başarılarının bir “sonucu” olacaktır.
29 Ocak 2015
İLGİLİ YAZILAR
Yorum Yaz