Okullar çocukları gerçek hayata hazırlayamıyor çünkü okulda çocuklara öğretilen davranışlar ile iş yerinde beklenen davranışlar çoğunlukla birbirine zıt.

Nasıl mı?

GRUP ÇALIŞMASI

Okulda bireysel çalışma kültürü vardır, iş yerinde takım kültürü. Örneğin;

Sınıfta öğretmen çocuklara “Arkadaşının kağıdına bakma, kendin yap.” der, iş yerinde müdür “Birlikte yapın.” der.

Sınıfta öğretmen çocuklara “Kopya çekmeyin.” der, iş yerinde müdür “Amerika’yı yeniden keşfetmeyin, meslektaşınıza sorun.” der.

Sınıfta öğretmen “Arkadaşlarını rahatsız etme!” der, iş yerinde müdür “Sürekli birbirinizle konuşun.” der.

FİKİR BEYAN ETME

Okulda dinlemek esastır, iş yerinde fikir beyan etmek. Örneğin;

Öğretmen sınıfta sık sık “Sessiz olun!” der, iş yerinde müdür “Niye sessizsiniz?” der.

Sınıfta öğretmen “Dinleyin!” diye bağırır, iş yerinde müdür “Konuşun, fikrinizi söyleyin.” der.

OKULUN PASİF YAPISI

Okulda çocuklar pasif durumdadır, iş yerinde çalışanlar aktif. Örneğin;

Sınıfta çok aktifsin diye ceza alırsın, iş yerinde çok pasifsin diye.

Sınıfta öğretmen “Herkes otursun!” diye bağırır, iş yerinde müdür “Hadi hadi! Oturmayın.” der.

Sınıfta öğretmenin talimatlarını harfiyen yerine getirmek makbuldür, iş yerinde yaratıcı ve inovatif olmak.

SORUMLULUK KAZANDIRMA

Okulda öğrencilere sorumluluk da verilmez. Örneğin;

Okulda sorun olursa, öğretmen veliyi çağırır, iş yerinde müdür kişinin direkt kendisiyle konuşur.

Okulda ödevleri (bazen) veli yapar, iş yerinde çalışanlar kendi işlerini kendi yapar.

Öğrenci okula gitmediği zaman yok yazılır, ama çalışan iş yerine gitmediği zaman evden çalışabilir.

Okulda çocuklar birçok şey hakkında az şey öğrenir, iş yerinde az şey hakkında çok şey.

ÜRÜN

Okulda öğrenme çıktıları anlamsız ve gerçek hayattan uzaktır. Örneğin;

Okulda çıktı çoğu zaman anlamsız test sonucudur, iş yerinde anlamlı üründür.

Sınıfta ezber ve sınav vardır, iş yerinde proje.

Okulda çocukların yaptığı ürünlerin ne gerçek alıcısı vardır ne de gerçek hayatla ilgisi, iş yerinde alıcısı olmayan ürün üretilmez.

GELİŞİM

Okul değerlendirme üzerine kuruludur, iş yeri geri bildirim. Örneğin;

Sınıfta not çok, geri bildirim azdır; iş yerinde geri bildirim çok, not (yıl sonu performans değerlendirmesi) azdır.

Sınıfta öğrenciler sadece öğretmenden öğrenir, iş yerinde herkes herkesten.

İNSAN GÜCÜNÜN DEĞERİ

Tabii ki okula benzeyen iş yerleri ya da gerçek hayata yakın okullar var.

Ama genel olarak okullar gerçek iş hayatından oldukça uzakta.

Bu aradaki uçurum kapatılmadıkça, okullar asla çocukları gerçek hayata hazırlayamayacaktır.

25 Temmuz 2013