Aileleri gözlemliyorum. Çocukları bir şeyleri başaramayınca onlara kızıyor veya onların duygusunu bir şekilde bastırıyor.

Böylelikle çocuğun başarısı ve yaptıkları; ailenin çocukla ‘ilişkisinden’ daha önemli bir duruma gelmiş oluyor.

Bir çocuğun aileyle ilişkisi kötüyse, yani evde ilişki sorunu varsa; çocukta da birçok sorun ortaya çıkıyor.

Nasıl mı?

MÜKEMMELİYETÇİLİK

Çocuğun mükemmeliyetçi bir yapısı var.  Her şeyin en iyisini yapmak istiyor ama istediği bir şeyi başaramayınca, üzülmesi gerekirken sinirleniyor.

Görüyoruz ki mükemmeliyetçi olmasının sebebi, yargılanma korkusu.

Çocuk, kötü bir iş yaparsa; ailesi başta olmak üzere ‘diğer insanlar’ tarafından yargılanmaktan korkuyor.

Yani, mükemmeliyetçilik aslında bir ilişki sorunu.

UTANGAÇLIK

Çocuk, diğer insanlarla konuşmaktan çekiniyor. Bir soru sorulunca, hemen annesine yanaşıyor. Kalabalık içinde konuşamıyor.

Görüyoruz ki davranışlarının temelinde utanç duygusu var.

Kötü, yanlış veya hatalı bir şey yapmaktan ve dolayısıyla ‘diğer insanlar’ tarafından yargılanmaktan korkuyor.

Çocuk aslında“‘Diğer insanlar’benim utanç duygumu keşfeder,”diyerek korkuyor.

Yani, utangaçlık da bir ilişki sorunu.

SALDIRGANLIK

Çocuğun saldırgan bir yapısı var. İstediklerini direkt ifade etmiyor ve tam tersi sorunlarını saldırganlıkla çözüyor.

Görüyoruz ki öfkesinin temelinde güçsüzlük duygusu var.

Duygusunu, isteklerini ve ihtiyaçlarını direkt söylerse; ‘diğer insanlar’ istediklerini yapmaz zannediyor. Güç ile istediklerini yaptırmaya çalışıyor.

Yani, saldırganlık da bir ilişki sorunu.

NARSİSİZM

Lise öğrencisi, narsist eğilimler gösteriyor.

Bir ortamda sürekli kendini övüyor ve ‘diğer insanları’ aşağılıyor.

Görüyoruz ki kendisinin ‘diğer insanlar’ tarafından küçük görüldüğünü düşünüyor.

Durumu dengelemek için sürekli kendi değerini artırıyor (övünerek) ve

‘diğer insanların’değerini (aşağılayarak) düşürmeye çalışıyor.

Yani, narsisizm de bir ilişki sorunu.

MUTSUZLUK

Sadece olumsuz duyguların değil, olumlu duyguların altında da ilişkiler var.

Arkadaşlarıyla, dostlarıyla, sevdikleriyle, yani ‘diğer insanlarla’ vakit geçirenler daha mutlu oluyor. Çünkü kabul görüyorlar.

Yani, mutsuzluk da bir ilişki sorunu.

İLİŞKİNİN GÜCÜ

Kısacası, çocuğun ya da bireylerin yaşadığı çoğu sorun, kimlik ya da kişilik sorunları olarak görünse de aslında ilişki sorunudur.

Onun için aile çocuğuyla ne kadar sağlam ilişki kurarsa, çocuk da o kadar sağlıklı ve anlamlı bir yaşam sürer.

Onun için bir anne ve babanın çocuğu için yapabileceği en iyi şey, onunla saygıya ve güvene dayalı bir ilişki kurmaktır.

9 Haziran 2016