Çocukları ya da diğer insanları değiştirmenin çok kolay bir yolu var.

Aşağıda yazacağım yöntemi kullanırsanız; çocuğunuzu, eşinizi ve diğer insanları zorlanmadan değiştirebilirsiniz.

O da şu: diğer insanların değiştirmenin en kolay yolu, kendinizi değiştirmektir.

Her zaman işe yarar.

Nasıl mı?

SİZİN KATKINIZ

Çocuğunuzla ya da bir insan ile bir sorun yaşıyorsanız, mutlaka ve mutlaka bu sorunda sizin katkınız vardır. Yani, sorunun tamamını veya bir kısmını aslında siz yaratıyorsunuzdur.

Bu soruna nasıl katkınız olduğunu keşfetmeden, diğer insanların değişmesini beklemek hayal olur.

OYUNCAK TOPLAMA

Bir baba anlattı.

Çocuğu oyuncakları toplamıyormuş ve bu da evde çatışma yaratıyormuş.

Baba kendisine sormuş: Acaba ben bu sorunu nasıl yaratıyorum?

Fark etmiş ki; çocuğun büyüklü küçüklü çok oyuncağı var ve bu oyuncakların tümünü toplamak küçücük çocuk için çok zor.

Çocuk bunla baş edemeyeceğini düşünüyor.

Baba oyuncakları üçe ayırmış: hiç oynanmayan, az oynanan ve sürekli oynanan.

Hiç oynanmayanları bağışlamışlar, az oynananları kaldırmışlar.

Çocuk sadece küçük bir grup oyuncakla oymaya başlamış.

Oyuncaklar azaldığı için çocuk oyuncaklarını toplamaya başlamış.

KARDEŞ KISKANÇLIĞI

Bir anne anlattı.

İki kardeş birbirini kıskanıyormuş.

Anne de bir uzmanın tavsiyesi üzerine çocuklarla ayrı ayrı zaman geçiriyormuş. Doğal olarak bu yöntem sorunu daha da arttırmış.

Anne kendisine sormuş: Acaba ben bu sorunu nasıl yaratıyorum?

Fark etmiş ki; anne, kardeş kıskançlığını kendi söylemleriyle yaratıyor.

Örneğin, büyük çocuğa “Sen onun ablasının” diyerek, büyük çocuğa ‘evlat’ rolünden ziyade, ‘ablalık’ rolü; küçük çocuğa ‘evlat’ rolü yüklemiş.

İlişkilerini, küçük çocuk üzerinden tanımlıyormuş.

Aslında büyük çocuk, abla değil, evlat olmak istiyor.

Küçük çocuk yemek yemeyince, “Ablan yemeğini bitirdi. Hadi sen de bitir” diyerek, karşılaştırma yapıyormuş.

Anne karşılaştırma yapmayı bırakınca ve üçlü vakit geçirmeye başlayınca, kardeş kıskançlığı azalmaya başlamış.

YEMEK YEME

Bir anne anlattı.

Çocuk akşamları yemek yemiyormuş.

Anne kendisine sormuş: Acaba ben bu sorunu nasıl yaratıyorum?

Akşam yemeği, baba akşam eve gelince yeniliyormuş.

Baba bazen 18.00’de bazen 20.00’de geliyormuş.

Yemek saatleri düzensiz olduğu için çocuk aç kalma korkusuyla kendi önlemini almak için, öncesinde abur cubur yiyormuş.

Abur cubur yiyince de akşam yemek yemiyormuş. Anne yemek saatlerini düzenleyince, çocuğun hayatındaki belirsizlik kalkmış ve çocuk yemek yemeye başlamış.

SİZ DEĞİŞİNCE

Kısacası, çocukları veya diğer insanları değiştirmeye çalışmak hiçbir zaman işe yaramaz. Diğer insanlar aslında değiştirilemez de.

Siz değişince diğer insanlar da değişir.

Onun için ilk önce sorunu yaratmakta kendi rolünüzü bulmalı ve kendi davranışlarınızı değiştirmeniz gerekir.

Siz değişince, çocuk da çatışmaya girmeden doğal olarak değişecektir.

22 Haziran 2017